Als illegaal heeft Mounir Tallou contact kunnen leggen met mensen van verschillende nationaliteiten, rassen, geloven en ideologieën. Het werd voor hem al snel duidelijk dat de kloof ‘wij en zij’ veroorzaakt wordt door het wederzijds geen begrip op kunnen brengen voor elkaars geloof, cultuur en ideeën.
Mounir Tallou is van mening dat het ‘anders zijn’ een positieve wending moet krijgen. Hij voelde zich dikwijls gediscrimineerd in Nederland. Tot de dag dat hij besloot te stoppen met het ‘gediscrimineerd voelen’. Je kunt in een slachtofferrol gaan zitten en naar de ander wijzen, of je zoekt in jezelf wat jou ‘anders’ maakt dan de rest, en gebruikt dit vervolgens als een pluspunt, een kracht en energie.
Mounir heeft geleerd dat je altijd de antwoorden in jezelf moet vinden, je tolerant moet zijn en vooral jezelf én ook anderen moet accepteren. Er altijd vanuit gaande dat anderen hetzelfde doen.
Blijf niet in je eigen cocon leven maar zoek verbetering in jouw leven, open your mind naar nieuwe mogelijkheden en respecteer anderen op het gebied van hun leven, cultuur en religie…
Net als jij, denkt de ander ook dat zijn waarheid de échte waarheid is. Als we al deze waarheden van een ieder respecteren zoals ze zijn, zullen de mensen bij elkaar komen in plaats van uit elkaar drijven.
Met elkaar kunnen wij de wereld positief veranderen. We leven in een prachtig tijdperk waar we met zijn allen de wereld kunnen creëren waar we allemaal samen veilig, vredig en gelukkig kunnen leven.
Zijn jeugd en zijn illegale periode in Nederland heeft ervoor gezorgd dat hij bewust geworden is van de kwaliteit en eenvoudigheid van het leven. Hij voelt zich geen slachtoffer meer, hij voelt zich geen buitenlander meer, zijn ego beheerst zijn leven niet meer. Hij voelt zich niet meer aangevallen.
Mounir hoopt dat zijn lezers geïnspireerd worden door zijn boek. Dat zij hoop en nieuwe inzichten krijgen tijdens hun zoektocht naar een beter leven.
Voor mijn moeder Rabbia Setti-Tallou, voor jouw liefde en energie die mij overweldigen.
Voor alle mensen die zich in dit verhaal kunnen vinden en zich
op een of andere manier als een illegaal voelen.
Voor alle illegalen die hun weg aan het zoeken zijn.
Ik heb dit boek in stukjes in een paar jaren geschreven omdat ik de kracht van de emoties iedere keer niet aankon; het was iedere keer alles herbeleven.
Maar als ik nu naar het totale verhaal van mijn leven kijk, dan denk ik eigenlijk dat ik, zonder deze emoties die ik moest door maken, niet was geworden wie ik nu ben. Het is een groeiproces om een beter mens te worden. Een mens die de waarde van het leven niet meer in het materiële aspect ziet, maar zuiver in het hart ervaart.
Ik zie het leven nu als een groot toneelstuk waar ieder mens zijn rol speelt in combinatie en relatie met de anderen. Ik zie geen grenzen, geen verschil tussen mensen in ras of ideologie. Er is maar één aarde met één mensheid en als we de wereld een betere plek voor ons allemaal willen maken, dan is het enige wat we moeten doen proberen zelf een beter mens te zijn.
Ik krijg energie en liefde juist door deze aan anderen te geven.
Als we allemaal in dienst van een ander kunnen staan, zal de wereld veranderen naar een levende droom, die in ieder geval mijn droom is.
"Het verhaal van een leven zonder papieren" In het boek “De illegaal” vertelt Mounir Tallou zijn levensverhaal. Een man die het bestaan in Marokko achter zich laat om betere kansen te vinden in Nederland.....
Samenvatting lezen klik hier
Voormalig illegaal Mounir Tallou groeit uit tot rolmodel: ’Je valt om te leren staan; om stérker te staan’
Samenvatting lezen klik leidschdagblad.nl